Հայք ու հայքեցի

.

Հայկից ծնված, իմ հայրենիք

Մենք որդիքդ ենք, արիական

Հայերի տուն, դու Հայք ամրոց

Քեզնով պիտի մենք հիանանք:

.

Մեր մայրերը ծնել են մեզ

Որ քեզ կերտենք ու շենանաս

Զինվորն ենք քո, որտեղ լինենք

Կոչված կռվել, քանի շունչ կա

.

Եռաշտարակ դու իմ ամրոց

Մեկը մյուսից հզոր ու վառ

Միասնությունն այդ երեքի

Հենց կկոչենք այլևս ՀԱՅՔ

.

Հայքի զավակ, ուր էլ լինենք

Պիտի կոչվենք հայերով մենք

Հայքեցի ենք, ուր էլ ապրենք

Որպես մի կուռ, միասին ցեղ: